December de klas is mooi versierd
en straks gaan we lekker eten
de groen versierde boom met lichtjes
Juf, wil je mij dan alsjeblieft niet vergeten?
Juist nu voel ik mij erg alleen met die blije gezichten
en mooi geklede mensen
bij mij thuis is de sfeer heel anders
en zou ik gewoon wat blijheid willen wensen.
Mijn vader huilt zijn tranen
ziet geen doel meer in zijn leven
zijn somberheid stijgt tot grote hoogte het hoofd teneergeslagen,
zijn handen beven.
Aan mij zie je niets
er zijn er maar weinig die het weten
maar een depressieve papa thuis dat gevoel juist nu,
kan ik niet vergeten.
Als straks de liedjes klinken
ouders op het plein de kinderen komen halen
heb je dan heel even de tijd
om te luisteren naar mijn verhalen?
Gewoon om te laten zien dat je er van weet
je hoeft het slechts te horen meer niet
dat ik weet dat in de stilte van depressie,
er tenminste iemand is die mij ziet.
December de klas is mooi versierd
en straks gaan we lekker eten
de groen versierde boom met lichtjes
Juf, wil je mij dan alsjeblieft niet vergeten?
Onderwijs
Na vele omzwervingen startte ik op mijn 26e in het onderwijs, in 1996. Een prachtig vak, een meer dan boeiende en inspirerende werkomgeving. Werk dat er toe doet, voor nu, voor later, voor hier en daar. Het inspireert mij tot het schrijven van deze verhalen. Enkele zijn er terug te vinden op de site van het NIVOZ. Een totaaloverzicht van de daargeplaatste artikelen vind je terug onder mijn profiel.