In een dag waarop alles voor hem mis leek te gaan, kwamen we vast te zitten in de diverse wegaanpassingen die er rondom Schiphol zijn. De tijd drong, terwijl ik rondjes leek te rijden zonder de juiste afslag te kunnen vinden. Iemand zou ons toch moeten kunnen helpen?
En dat klopt: een alleraardigste vrouw aan de telefoon, werkzaam bij een servicenummer van Schiphol stond mij te woord. Naast mij zat een totaal verbouwereerde Italiaan. Eerder die dag had hij uren met de Italiaanse luchtvaartmaatschappij aan de telefoon gezeten om de problemen met zijn vliegticket te kunnen oplossen. Onbereikbaar en onwelwillend, zoals hij het was gewend in zijn thuisland.
'Nee', zo vertelde hij mij, 'het is opvallend hoe vriendelijk de mensen bij de servicediensten in Nederland zijn'.
Kijk, dacht ik, dat is nog eens een andere beschouwing dan de ruwheid die je meestal hoort.
En sindsdien is het mij opgevallen.
De vriendelijkheid waarmee ik tegemoet word getreden. Vroeger gingen we voor deze vriendelijkheid naar Den Bosch of zuidelijker. We merkten destijd een opvallend verschil in de wijze waarop het winkelpersoneel ons tegemoet trad, daar en bij ons in de Randstad. Dat was toen.
Maar nu: Coolblue, de plaastelijke hovenier, de medewerkers bij de Horeca en filmhuizen in Utrecht, het gaat er ongelooflijk vriendelijk aan toe.
Natuurlijk hebben ze iets te verkopen aan mij. Dat maakt echter de vriendelijkheid niet tot een vanzelfsprekendheid.
Het meisje aan de kassa, de vakkenvuller voor wie geen vraag te veel is en mij leidt naar het juiste schap.
'Had u nog iets anders te vragen, nee, nou dan wens ik u nog een fijne dag'.
'Doei'
(en dat laatste vind ik na een wat zakelijk gesprek dan altijd ook wel weer grappig, de uit de rol vallende maar nog steeds vriendelijke jonge medewerker).
We leven in een allervriendelijkst en aardig land.
Ook voor u een fijne dag :-)