Een oudere vrouw, hondje aan de lijn, iedere ochtend weer. Langs de drukst bereden route van de stad.
Door scholieren en studenten en andere forenzen op weg naar het station of het werk.
In haar andere hand heeft zij een volle zak en een prikker.
Zo wandelt ze iedere ochtend haar vaste route, en maakt zij de stad een beetje mooier en schoner.
Anoniem, ze weet dat het goed is.
Hoe makkelijk kan het zijn.
En ondanks dat, is ze uniek.
De oude vrouw met haar hondje en haar volle zak met vuil.
Zij maakt het verschil!