Het verwondert mij
meer en meer
die liefde voor de zachtheid
idolen van deze tijd
een zieke burgervader
de zachtaardige voetbalheld geveld voor het leven
stille tochten, luid applaus
we bewonderen hen
op het randje van hun leefbare leven.
We eren de onschuldige slachtoffers
54 van vandaag
laten een traan
spreken de afschuw
en denken met elkaar
waar gaat het naar toe
in onze wereld.
En al die verwondering,
bewondering, het eren,
verdwijnt als sneeuw voor de zon,
in het kleine gedrag op de dag,
de man in de auto
de nare tweet
het bashen van mensen
met ook een goede bedoeling.
Het valt slecht te rijmen
het eren versus de slechtheid
ik wens meer en meer
een milde open aandacht
het ingeslikte oordeel
Het is makkelijker om
het slechte te veroordelen
dan het goede voor te leven
blijkbaar.
Morgen dan misschien?
Blog
Waarom schrijf je, waarom deel je? En zo openhartig? Deze vraag werd gesteld. Is deze vraag relevant, en verdient het een antwoord? Ach, wellicht en daarom:
Op de onderwerpen die ik beschrijf, en wellicht wel openhartig, rust geen taboe. Of niet langer een taboe voor mij. Ik wil het delen om te delen; ter inspiratie, overweging, overdenking.
En het geeft lucht, het helpt, het scherpt mijn eigen geest, gedachten en gevoelens. Dat alleen al vind ik een mooie reden.