Weet je,
zo zei ze me,
ze vallen allemaal weg
en er komen geen nieuwe voor terug.
En in haar betraande ogen zag ik de namen staan
van haar vriendinnen, zus, broers en haar man.
de laatste traan was die voor haar bevriende buurvrouw.
Ze slikte haar tranen weg, even krachtig als broos als ze is.
Rechtte haar rug,
Blik vooruit toekomstgericht.
Ik zweeg, slikte mijn eigen tranen weg.
Naar haar goede voorbeeld.
Blik vooruit, toekomstgericht.
En door...
Blog
Waarom schrijf je, waarom deel je? En zo openhartig? Deze vraag werd gesteld. Is deze vraag relevant, en verdient het een antwoord? Ach, wellicht en daarom:
Op de onderwerpen die ik beschrijf, en wellicht wel openhartig, rust geen taboe. Of niet langer een taboe voor mij. Ik wil het delen om te delen; ter inspiratie, overweging, overdenking.
En het geeft lucht, het helpt, het scherpt mijn eigen geest, gedachten en gevoelens. Dat alleen al vind ik een mooie reden.