Wanneer ik,
na vele onderwijsgesprekken op een dag
terugkeer naar mezelf,
om te weten vanwaar mijn drijfveer komt
om te kunnen doen wat ik doe
om te kunnen zijn wie ik ben
dan weet ik door de stille treurnis en de pijn
van vaderloosheid
en spijt
om al wat nooit echt is geweest
waar het voor mij om gaat
niet meer voor mezelf
maar voor al het kwetsbare in het kind
om te kunnen worden wie je bent
is het nodig dat je volledig jezelf zou kunnen zijn
stuiterend, introvert of storend voor de ander
dat je, hoe dan ook, volledig wordt gewaardeerd
om wie je bent in wat je doet
door een ieder die jou ontmoet
dat je er bij hoort, een van ons allen bent
en dat je dat ook
in al je uniekheid zal zijn
zodat je weet dat we niet jou willen veranderen
maar het systeem om jou heen zullen aanpassen
omdat we jou, net als alle anderen
nodig hebben om onze wereld
zo mooi te laten kleuren
Blog
Waarom schrijf je, waarom deel je? En zo openhartig? Deze vraag werd gesteld. Is deze vraag relevant, en verdient het een antwoord? Ach, wellicht en daarom:
Op de onderwerpen die ik beschrijf, en wellicht wel openhartig, rust geen taboe. Of niet langer een taboe voor mij. Ik wil het delen om te delen; ter inspiratie, overweging, overdenking.
En het geeft lucht, het helpt, het scherpt mijn eigen geest, gedachten en gevoelens. Dat alleen al vind ik een mooie reden.