En daar waar ze er last van hebben dan is dat voornamelijk vanwege de reactie van de volwassenen. De beperkende factor in het omgaan van de digitale middelen.
Terwijl de ipod en iphone het verlengstuk is van de jong volwassene, verbiedt de docent dit middel te gebruiken als agenda, of als moderne enceclopedie; Het is de worsteling van de volwassene.
Waar ik mij nog enigszins afvraag of tv kijken met een tweede scherm op schoot nu wel gepast is, is het voor de jongere een 'way of living', geen worsteling, het is wat het is, er lijkt geen andere keuze te zijn.
Voel ik mij tijdens een avond uit enigszins beschroomd wanneer ik in gezelschap nieuwsgierig geworden door de 'mail-pling' mijn iphone bekijk, zie ik de jongeren om mij heen allen met een iphone in de hand met elkaar (en dus ook met anderen) in gesprek.
De digitale achtbaan, voor velen van 30+ een zoeken naar het juiste gebruik, voor iedereen daaronder gewoon 'a way of living' .
Met enige regelmaat, en steeds vaker, stap ik even bij het tussenstation uit en laat het achtbaankarretje een paar dagen voorbijrazen, en geniet van het gebrek aan informatie verschaffen en het delen daarvan.
Laat de mail onbeantwoord, laat de iphone thuis, schakel twitter, facebook, linkedin (
) uit.Het brengt een, wat onwennige, rust teweeg.
En voor ik het weet laat ik mij weer in zo'n karretje 'sleuren'.
Terug de digitale achtbaan in.